ΜΑΚΡΥΝΙΤΣΑ

Μακρυνίτσα: Για να τη γνωρίσεις πρέπει να την περπατήσεις

Ο τίτλος δεν είναι ευφυολόγημα. Για να γνωρίσεις πραγματικά τη Μακρινίτσα, έναν από τους ωραιότερους παραδοσιακούς οικισμούς του Πηλίου, θα πρέπει να περπατήσεις πολύ! Η τοποθεσία που βρίσκεται, ανάμεσα στο Μέγα Ρέμα και στο βουνό Σαρακηνός, οδήγησε στην κάθετη και αμφιθεατρική ανάπτυξη του οικισμού.

Θαυμάσια αναστηλωμένο το αρχοντικό Βατσαρέα - Μαυράκη στεγάζει το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης στη Μακρινίτσα.
Αλλά και τα ίδια τα καλοδιατηρημένα καλντερίμια της αποτελούν πραγματικό αξιοθέατο. Είναι φτιαγμένα από Ηπειρώτες τεχνίτες, με χώμα και πέτρα. Το φάρδος τους είναι όσο ένα άλογο με τα φορτώματά του και το σκαλοπάτι τους όσο ο μέσος ανδρικός διασκελισμός.
Χαρακτηρισμένη με Π.Δ. από το 1980 ως «παραδοσιακός οικισμός απολύτου προστασίας», η Μακρινίτσα ξεχωρίζει για την αρχιτεκτονική της φυσιογνωμία, τη θέα που χαρίζει στον Παγασητικό και τον Βόλο, τα καλοδιατηρημένα ή αναστηλωμένα αρχοντικά και τα πυργόσπιτα, τις εκκλησίες και τις κρήνες της. Λένε πως υπάρχουν 60 συνολικά και 40 από αυτές έχουν χαρακτηριστεί ιστορικά διατηρητέα μνημεία.
Στο «Παζάρι» Φροντίστε να παρκάρετε έξω από το χωριό, καθώς στην πλατεία Μπράνη τα σαββατοκύριακα υπάρχει μόνιμο μποτιλιάρισμα και ακολουθήστε το κεντρικό καλντερίμι με τα κραυγαλέα τουριστικά μαγαζιά, τους «κράχτες» και τα κινέζικα -παραφωνία στον όμορφο οικισμό.
Προχωρήστε προς την κεντρική πλατεία, το «Παζάρι», με τη μαρμάρινη κρήνη του 1809 που ονομάζεται Λιοντάρια ή Αθάνατο νερό. Δίπλα της βρίσκεται η εκκλησία του Αϊ-Γιάννη του Πρόδρομου (1792) με υπέροχα λιθανάγλυφα του λαϊκού γλύπτη Θεοδόσιου. Πλάι της λειτουργεί από τις αρχές του 20ού αιώνα το καφενείο με τη διάσημη τοιχογραφία που έφτιαξε ο Θεόφιλος το 1910 με θέμα την ανάπαυλα του πρωτοκλέφτη Κατσαντώνη μετά τη μάχη στα Τζουμέρκα.
Πίσω από την εκκλησία του Αγίου Ιωάννη ξεκινάει το ανηφορικό καλντερίμι προς το εκκλησιαστικό συγκρότημα που ήταν ο πυρήνας του οικισμού. Στη λιθόστρωτη αυλή στέκονται η εκκλησία της Παναγίας, το εκκλησάκι των Αγίων Πάντων και Αγίου Νικολάου και το Δεσποτικό. Στην Παναγία που χτίστηκε το 1767 ξεχωρίζει η εικόνα της Οξείας Επισκέψεως (13ος αιώνας), η μοναδική μαρμάρινη που υπάρχει σε χριστιανικό ναό. Προέρχεται από το παλιό ομώνυμο μοναστήρι.
Από την κεντρική πλατεία μπορείτε να πάτε προς τη συνοικία της Αγίας Τριάδας. Θα περάσετε από το κτίριο του Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, την πλατεία Ευεργετών και Ηρώων και την κρήνη στο Βρυσούλι. Κατηφορίζοντας αριστερά στη διασταύρωση πριν από την κρήνη, θα δείτε το αρχοντικό Μουσλή, που ήταν παλιός ξενώνας του ΕΟΤ, και την εκκλησία της Αγίας Τριάδας, με ζωγραφιές του Δημήτρη Παγώνη.
Στη συνοικία Αγία Τριάδα ξεχωρίζει ο πύργος των Αξελών -σήμερα ιδιοκτησίας Κωνσταντινίδη. Είναι κτισμένος, όπως και ο πύργος Σκοτεινιώτη κατά τον 17ο με 18ο αιώνα, αποκατεστημένος στην αρχική του μορφή.
Σημαντικός για την πρόσφατη ιστορία του οικισμού και την τουριστική του ανάπτυξη ήταν ο ρόλος του ΕΟΤ που στο τέλος της δεκαετίας του ‘60 αναστήλωσε τρία αρχοντικά της Μακρινίτσας (Μουσλή, Ξηραδάκη και Σισιλιάνου) για να λειτουργήσουν ως παραδοσιακοί ξενώνες -απέκτησαν μάλιστα και φήμη διεθνώς.
ΣΤΗΝ ΚΟΥΚΟΥΡΑΒΑ, ΤΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΝΤΡΙΣΤΕΛΕΣ
»Η περιήγηση στις γειτονιές της Μακρινίτσας μπορεί να κρατήσει μέρες... Η νοτιότερη και πολύ ενδιαφέρουσα συνοικία της έχει το παράξενο όνομα Κουκουράβα και χτίστηκε μετά το 1600. Εδώ εκτός από τα υπέροχα σπίτια, θα θαυμάσετε και τον αμυντικό πύργο του Σκοτεινιώτη που ανήκει στην 7η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων και έχει ανακαινιστεί.
Στο διάσελο που θα βρείτε στο κεντρικό καλντερίμι που διασχίζει την Κουκουράβα ενώνονται οι ρεματιές Πατουσιά και Μέγα Ρέμα και είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά σημεία της Μακρινίτσας. Στην πορεία σας θα δείτε την εκκλησία της Αγίας Μαγδαληνής (1737), με απεριόριστη θέα προς τη θάλασσα και τον Βόλο. Το καλντερίμι φτάνει έως τον κοινοτικό δρόμο. Απέναντι ξεκινάει ένα μικρό χωμάτινο μονοπάτι για να κάνετε βόλτα στο Μέγα Ρέμα ή να επισκεφθείτε την ντριστέλα (νεροτριβή), ένα φυσικό πλυντήριο για φλοκάτες, χαλιά, κιλίμια που λειτουργεί με τη δύναμη του νερού. Είναι μια από τις πέντε της περιοχής που λειτουργούν ακόμη. Επίσης στη Μακρινίτσα υπήρχαν περισσότερα από 60 μικρά και μεγάλα βυρσοδεψεία που γνώρισαν άνθηση τον 19ο αιώνα και δούλεψαν έως το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
?ΣΤΗ ΣΥΝΟΙΚΙΑ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ Οι πινακίδες που θα δείτε ανατολικά της κεντρικής πλατείας θα σας οδηγήσουν στο αρχοντικό Τοπάλη που στεγάζει το πολύ αξιόλογο Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Ιστορίας Πηλίου. Συνεχίζοντας θα περάσετε από την κρήνη και τη μικρή εκκλησία της Μεταμόρφωσης (1797), με τα λιθανάγλυφα του λαϊκού γλύπτη Μίλιου Ζουπανοπολίτη. Λίγο πιο κάτω θα στρίψετε δεξιά για να φτάσετε σ’ ένα από τα ωραία σημεία της Μακρινίτσας, τις βρύσες Βερωτά. Στη συνέχεια θα βγείτε στο κεντρικό καλντερίμι, θα περάσετε την εκκλησία του Αγίου Αθανασίου και θα φτάσετε στην όμορφη εκκλησία του Αγίου Γεωργίου (1766), με το περίτεχνο καμπαναριό και την εξαιρετική θέα στο Μέγα Ρέμα. Λίγα μέτρα στα δεξιά σας κρύβεται το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου (1775), με την ομώνυμη πηγή-κρήνη.

ΠΟΥ ΘΑ ΦΑΤΕ
«Θεόφιλος» (24280 99154). Το ιστορικό καφενείο με την τοιχογραφία του Θεόφιλου σερβίρει πολλούς μεζέδες και κάποια κύρια πιάτα (ανοιχτό από το πρωί μέχρι τις 17.00, Σαββατοκύριακα μέχρι τις 20.00). «Απόλαυση» (24280 90085, 6974 040540). Πηλιορείτικο πέτρινο κτίσμα με ευχάριστη σάλα, ψητά και μαγειρευτά. «Πάνθεον» (24280 99143). Το μεγάλο τουριστικό εστιατόριο της κεντρικής πλατείας. «Α-Β» (24280 99355). Μοιάζει με κουτούκι του ‘70 και έχει παραδοσιακή κουζίνα με πηλιορείτικα πιάτα.
«Art Cafe». Το καφέ του Κέντρου Περιβαλ¬λοντικής Εκπαίδευσης με την υπέροχη βεράντα. Επίσης, «Σύναξη των Θεών», «Μελωδία», «Επίκεντρο», «Λίθινο». Στον δρόμο προς την Πορταριά θα βρείτε το «Αερικό cafe-bar», με ωραία διακόσμηση, 32 διαφορετικές γεύσεις σε σοκολάτα ρόφημα, σνακ κ.ά.